black-love

کلبه رویاهام

                                                  
                        صبر کردن دردناک است اما
                           فراموش کردن دردناک تر است
                               اما ازین دو دردناک تر آن است که 
                                   ندونی باید صبر کنی یا فراموش ...

نوشته شده در سه شنبه 29 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 21:10 توسط پریا| |

                          

                                           هر گاه غروب غمگینی دیدی به یادم باش
                               تا هرگاه طلوع زیبا دیدم به یادت باشم ...

نوشته شده در سه شنبه 29 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 20:59 توسط پریا| |

 

                                        

                           خدایا
                            کسی را که قسمت کس دیگری است
                                سر راه ما قرار نده
                                  تا شبهای دلتنگی اش برای ما باشد
                                     و روزهای خوشش برای دیگری ...

نوشته شده در سه شنبه 29 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 20:56 توسط پریا| |

 

 
خدایا  خوب می بینی  در این  دنیای نامردی
دلی  مظلوم  می میرد  به  زیر  پای نامردی
صدای درد همسایه و چشمی بی خبر در خواب
تن کودک چه می لرزد شب از سرمای نامردی
تمام روزها ابری و  دنیا  جای  ماندن  نیست
خدایا یک نشانی ده...    نباشد جای  نامردی
نوشته شده در سه شنبه 8 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 1:22 توسط پریا| |

 

 
مي دوني؟ يه اتاقي باشه گرمه گرم..روشنه روشن.. تو باشي منم باشم..
کف اتاق سنگ باشه سنگ سفيد...
تو منو بغلم کني که نترسم..که سردم نشه..که نلرزم.. اينجوري که تو تکيه دادي به ديوار...پاهاتم دراز کردي...
منم اومدم نشستم جلوت و بهت تکيه دادم... با پاهات محکم منو گرفتي ...دو تا دستتم دورم حلقه کردي...
بهت مي گم چشماتو مي بندي؟ ميگي اره بعد چشماتو مي بندي ...
بهت مي گم برام قصه مي گي ؟ تو گوشم؟ مي گي اره بعد شروع مي کني اروم اروم تو گوشم قصه گفتن...
يه عالمه قصه طولاني و بلند که هيچ وقت تموم نمي شن...
مي دوني؟ مي خوام رگ بزنم...رگ خودمو...مچ دست چپمو...يه حرکت سريع...
يه ضربه عميق...بلدي که؟ ولي تو که نمي دوني مي خوام رگمو بزنم ...
تو چشماتو بستي ...نميدوني من تيغ رو از جيبم در ميارم...نمي بيني که سريع مي برم...
نمي بيني خون فواره مي زنه...رو سنگاي سفيد...
نمي بيني که دستم مي سوزه و لبم رو گاز مي گيرم که نگم اااخ که چشماتو باز نکني و منو نبيني... تو داري قصه مي گي...
من شلوارک پامه...دستمو مي ذارم رو زانوم...خون مياد از دستم ميريزه رو زانوم و از زانوم ميريزه رو سنگا...قشنگه مسير حرکتش...
حيف که چشمات بسته است و نمي توني ببيني... تو بغلم کردي..مي بيني که سرد شدم...
محکم تر بغلم ميکني که گرم بشم... مي بيني نا منظم نفس مي کشم... تو دلت ميگي آخي دوباره نفسش گرفت.
 

 

نوشته شده در سه شنبه 8 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 1:18 توسط پریا| |

                                     

                            عشق واقعی هیچوقت نمی میره

                     این هوسه که کمتروکمتر میشه و از بین میره

 

 

 

نوشته شده در شنبه 5 شهريور 1390برچسب:,
ساعت 13:26 توسط پریا| |

Power By: LoxBlog.Com